ورزش معمولی در کنار کاهش اثرات منفی استرس مزمن بر ذهن و بدن، می تواند سلامت روان را بهبود بخشد. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که ورزش روتین در درمان اضطراب و اختلالات خلقی به اندازه داروهای ضد افسردگی قدرتمند است. شواهد اولیه حاکی از آن است که افرادی که از لحاظ بدنی فعال هستند نسبت به افراد کم تحرک، میزان اضطراب و افسردگی کمتری دارند. برای تعیین اینکه چگونه ورزش ممکن است مزایای سلامت روانی خود را به همراه داشته باشد، برخی از محققان به دنبال ارتباط احتمالی بین ورزش و مواد شیمیایی مغز مرتبط با استرس، اضطراب و افسردگی هستند. یک نظریه این است که فعالیت بدنی باعث ترشح دوپامین و سروتونین می شود که می تواند خلق و خو را بهبود بخشد. اما دلایل دیگری نیز وجود دارد که ورزش نقش مهمی در بهزیستی ذهنی دارد. به عنوان مثال، ورزش می تواند به ویژه برای افرادی که با اضطراب و حملات پانیک سروکار دارند مفید باشد. وقتی درگیر فعالیت بدنی شدید هستید، اساساً پاسخ‌هایی را که می‌تواند همراه با اضطراب باشد تقلید می‌کنید و به شما این امکان را می‌دهد که یاد بگیرید چگونه این پاسخ‌ها را مدیریت کنید و در موقعیت‌های دیگر تحت تأثیر آن‌ها قرار نگیرید. روانشناسان همچنین ورزش را به بیماران خود توصیه می کنند زیرا منجر به احساس موفقیت می شود. لباس پوشیدن و رانندگی به سمت باشگاه در اول صبح ممکن است در حال حاضر چندان سرگرم کننده نباشد، اما اولویت دادن به تمرین های خودمراقبتی مانند ورزش می تواند منجر به تأثیر آبشاری سایر عادات سالم شود، مانند خوردن مغذی، معاشرت با دیگران و داشتن یک رژیم غذایی. خواب خوب شبانه - همه اینها می تواند علائم افسردگی را بهبود بخشد. برای تأثیر بیشتر بر سلامت روان خود، ورزش روتین خود را با سایر روش‌های مبتنی بر شواهد، مانند مدیتیشن ذهن‌آگاهی ترکیب کنید - یا با پیاده‌روی در فضای باز، از مزایای هوای تازه و قدیمی و آفتابی بهره ببرید.